ការរុករករ៉ែបីទសវត្សរ៍បំផ្លាញដីបៃតងរាប់ពាន់ហិកតានៅម៉ុងហ្គោលី

ក្នុងរយៈពេលបីទសវត្សរ៍ផ្ទៃដីប្រហែល ៩១៧ ឬប្រហែល ១៤១១៥៣.៣ ហិកតានៅម៉ុងហ្គោលីត្រូវបានរងផលប៉ះពាល់ដោយគម្រោងរុករករ៉ែដោយចៃដន្យ។ ក្នុងរយៈពេល ៣០ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះសកម្មភាពរុករករ៉ែនៅក្នុងប្រទេសបានកើនឡើងខ្ពស់គ្រប់ពេលដោយបំផ្លាញដីបៃតងរាប់ពាន់ហិកតា ធ្វើឲ្យ បាត់បង់ផ្ទៃដីនិងធនធានទឹកក្រោមដីនិងបង្កើនបំណុលខាងក្រៅរបស់ម៉ុងហ្គោលី ៦,៤ ដង (បើប្រៀបធៀបទៅនឹងឆ្នាំ ១៩៩០) និង ជាលទ្ធផលប្រទេសនេះបាត់បង់ផ្ទៃដីប្រហែល ១៦៧៦៧៨.១ ហិកតានៅក្នុងខេត្តចំនួន ២១ នៃដីចំណីដែលជាផ្នែកសំខាន់នៃសេដ្ឋកិច្ចបៃតងនិងសន្តិសុខស្បៀងរបស់ប្រទេស។

អ្នកជំនាញជឿជាក់ថាវាចាំបាច់ដើម្បីធ្វើឱ្យគំនិតរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិស្តីពីការអភិវឌ្ន៍ប្រកបដោយចីរភាពឆ្នាំ ២០៣០ អនុសញ្ញាអង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការធ្វើឱ្យវាលខ្សាច់កាត់បន្ថយការរិចរិលដីនិងគម្រោងនិងកម្មវិធីអន្តរជាតិសម្រាប់ការរានដីធ្លីឡើងវិញ។

បទសម្ភាសន៍ជាមួយ (អូម៉ុនដាឌូឡាម – អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ)៖“ ចំពោះរូបភាពទាំងនេះយើងមានបំណងបង្ហាញថាតើដីប៉ុន្មានត្រូវបានខូចខាតដោយប្រើរូបភាពផ្កាយរណបតាំងពីដើមទសវត្សរ៍ទី ៩០ ដល់រូបភាពក្នុងឆ្នាំ ២០១៩ ។

ការ៉េ/ហិកតាត្រូវបានខូចខាតបើប្រៀបធៀបទៅនឹងចំនួននៅឆ្នាំ ២០១៩ ដែលបង្ហាញពីផ្ទៃដី ១៦០.០០០ គីឡូម៉ែត្រក្រឡា/ហិកតានៅក្នុងទីក្រុងតូចៗចំនួន ១៤០ ក្នុងខេត្តចំនួន ២១ ជុំវិញម៉ុងហ្គោលី។ ការប្រៀបធៀបតួលេខនៅជុំវិញឆ្នាំខុសគ្នាទាំងពីរនេះបង្ហាញពីចំនួនទីក្រុងដែលមានការរុករករ៉ែនៅជុំវិញពួកគេកើនឡើងបីដងបរិមាណដីដែលត្រូវបានបំផ្លាញដោយការជីកយករ៉ែបានកើនឡើង ៦,៤ ដង” ។

បទសម្ភាសន៍ជាមួយ (ភូវសូរ៉េនអិម – ជំនួយការមន្ទីរពិសោធន៍)៖ សរុបសេចក្តីមកការរុករករ៉ែនៅក្នុងប្រទេសអាចជួយសេដ្ឋកិច្ចបានខ្លះប៉ុន្តែយើងត្រូវការការអនុវត្តការទទួលខុសត្រូវប្រកបដោយនិរន្តរភាពបន្ថែមទៀតដោយសារការខូចខាតបានកើតឡើងហើយបំណុលបានកើនឡើងប៉ុន្តែមិនមែនបៃតងទេ ការជីកយករ៉ែ អ្វីដែលយើងមាននៅពេលនេះគឺដីដែលក្រឡាប់ជាច្រើនដែលបណ្តាលមកពីការអនុវត្តការរុករករ៉ែមិនល្អ។ យើងចង់បង្ហាញវាដើម្បីផ្លាស់ប្តូរការអនុវត្តរ៉ែនាពេលអនាគត”។